Um leið og við fögnum Obama sem rétt kjörnum Forseta Bandaríkjanna, skulum við...

kveðja Georg W. Bush á viðeigandi máta með Frank Caliendo eftirhermu:

 

Obama byrjaður að raða í embætti

Mínar hugleiðingar í takt við sorgarferlið

Já, fyrst var ég bara tómur og ekki alveg að ná því hvað væri að gerast. Svo kom reiðin sem að virðist svo gjarnan vera hluti sorgarferilsins. En nú er ég bara í sorg.

Sorg gagnvart þjóðinni minni sem að á svo erfitt framundan. Sorg gagnvart fosvarsmönnum þings og viðskiptalífs, sem að nú þurfa svo bráðnausynlega að líta inn á við, sjá að sér og bæta fyrir brot sín. Sorg gagnvart okkur öllum sem að stöndum hér gjammandi aðallega af því að við skiljum ekki neitt.

Ég er á því að ég get einfaldlega ekki gert upp sorgina mína nema að ég fái að skilja almennilega hvað er um að vera. Eru Bretar að fara fram á meiri skuldbindingar eða tryggingar heldur en okkur ber að standa við? Af hverju fáum við ekki skýra mynd af því? Er íslenska ríkisstjórnin búin að bjóða það að standa að fullu við þær skuldbindingar sem okkur ber, eða eru þeir bara búnir að leggja á borð einhverja óljósa vafninga eins og virðist gjarnan vera lenskan í íslenskri pólitík?

Mig langar til þess að hætta þessu þrasi og tuði. Mig langar til þess að gerendurnir biðjist bara afsökunar og að hinir geti þá hætt að safna í sökudólga brennuna. Mig langar til þess að fá skýrar réttar upplýsingar um hver staða mála raunverulega er.

Mig langar til þess að fara að horfa fram á veginn og einbeita mér að uppbyggingar starfinu sem framundan er.

IMF-beiðni frestað

Undur og stórmerki

Ég sem hélt að mínir menn yrðu afar sprækir í leiknum eftir að hafa hvílt sig allan seinni hálfleikinn gegn Tottenham?!?  Þurftu þeir lengri pásu?

Ja, sei sei.   Miðjukóngurinn bjargaði þó málum með stórkostlegum einleik þarna undir lokin. Sótti vítið og skoraði.

Liverpool slapp með skrekkinn - Chelsea lá fyrir Roma - Eiður á bekknum allan tímann