Borgarahreyfingin leggur til bráða aðgerðir í efnahagsmálum í stefnu hreyfingarinnar

Stefnumál

Borgarahreyfingin er hópur fólks úr öllum kimum samfélagsins sem vöknuðu upp við að misvitrir auð- og stjórnmálamenn höfðu kippt undan því lappirnar með glæpsamlegri hegðun og eiginhagsmunagæslu. Krafan um réttlæti, jafnrétti og lýðræði sameinar okkur.

1. Gripið verði til neyðarráðstafana í þágu heimila og fyrirtækja.

1.1.   Alvarleg staða heimilanna verði tafarlaust lagfærð með því að færa vísitölu verðtryggingar handvirkt fram fyrir hrun hagkerfisins (jan. 2008) og hækkanir höfuðstóls og afborganir húsnæðislána til samræmis við það.  Raunvextir á verðtryggðum lánum verði að hámarki 2% og afborgunum af húsnæðislánum verði almennt hægt að fresta um tvö ár með lengingu lánsins um þann tíma. Náð verði samkomulagi við eigendur verðtryggðra húsnæðislána um að þeim verði breytt í skuldabréf með föstum vöxtum og verðtryggingarákvæði í lánasamningum verði bönnuð.

1.2.   Leitað verði leiða til að leysa myntvanda Íslands með myntbandalagi við aðrar þjóðir eða ef með þarf með einhliða upptöku annars gjaldmiðils.

1.3.   Atvinnulaust fólk verði hvatt með aukagreiðslum til að stunda nám og/eða vinnu með samfélagslegu markmiði til að koma í veg fyrir að tengsl þess við vinnumarkaðinn rofni.  Sett verði á stofn víðtæk aðstoð við atvinnulausa um allt land með það að markmiði að kenna þeim að nota atvinnuleysið sem tækifæri til hina betra.

1.4.   Skuldsett fyrirtæki verða boðin út og aðeins tekið tilboðum ef ásættanlegt verð fæst.  Annars verði starfsfólkinu leyft að taka yfir lífvænleg fyrirtæki sem ekki fæst ásættanlegt verð fyrir. Skuldir eigenda verði ekki felldar niður sjálkrafa en nota á endurreisnarsjóð atvinnulífsins til að veita hagstæð lán og breyta skuldum lífvænlegra fyrirtækja í hlutafé í eigu ríkisins frekar en að afskrifa skuldir.

1.5.   Halla á ríkissjóði verði mætt með endurskoðun skattkerfisins, m.a. með fjölgun skattþrepa, hátekjuskatti og breytingum á virðisaukaskatti, frekar en niðurskurði í heilbrigðis- og velferðarþjónustu.  AGS fái ekki að ráða ferðinni með stöðu ríkissjóðs.

1.6.   Strax verði hafist handa við að meta heildarskuldir þjóðarbúsins og að því loknu gert upp við lánardrottna eftir bestu getu og skynsemi.  ICESAVE reikningar Landsbankans og aðrar skuldir bankanna erlendis verði ekki greiddar fyrr en álit óháðra sérfræðinga liggur fyrir um skyldur Íslands og m.t.t. þess að sennilega hafi verið um svikamyllu að ræða en ekki eðlilega bankastarfsemi.  Rannsakað verði hvað varð um allar innlagnir á reikningana, fjármunirnir sóttir og þeim skilað til eigenda. Stjórnendur og eigendur bankanna verði gerðir persónulega ábyrgir fyrir því sem vantar upp á.  Samið verður um það sem út af stendur m.t.t. neyðarástands og reynt að fá þær skuldir niðurfelldar.  Samhliða því verði gefið loforð um framlag af hálfu Íslands sem nemi 2% af VLF renni til þróunaraðstoðar á ári næstu tíu ár til að sýna góðan vilja íslendinga til að verða ábyrg þjóð meðal þjóða.

2. Landsmenn semji sína eigin stjórnarskrá.

2.1.   Þjóðaratkvæðagreiðsla skal fara fram um tiltekið mál óski tiltekinn minnihluti þjóðarinnar þess. Sama gildir um að rjúfa þing.

2.2.   Bera skal alla samninga undir þjóðaratkvæðagreiðslu sem mögulega framselja vald, m.a. þar sem krafist er að lög og reglugerðir séu innleidd án atbeina Alþingis.

2.3.   Að viðurkenna þau sjálfsögðu mannréttindi sbr. 1. gr. Mannréttingayfirlýsingar Sameinuðu þjóðanna að vægi atkvæða í alþingiskosningum verði jafnt enda væri það í samræmi við hugmyndir um að auka vægi þjóðaratkvæðis um einstök mál enda augljóst að ekki væri hægt að láta suma landsmenn hafa meira vægi en aðra við þjóðaratkvæðagreiðslu.

2.4.   Að fjöldi þingmanna miðist við fjölda á kjörskrá í hlutfallinu 1/4000 sem væri í samræmi við algengt hlutfall í öðrum löndum. Þetta myndi þýða nokkra fækkun þingmanna í dag en hægfara fjölgun þeirra í framtíðinni með vaxandi fólksfjölda sem væri rökrétt.

2.5.   Að kjördæmaskipan verði endurskoðuð og kjördæmum fækkað á suðvesturhorninu.

2.6.   Að tryggð sé skipting valdsins milli löggjafar-, framkvæmda- og dómsvalds, m.a. þannig að ráðherrar sitji ekki á þingi

2.7.   Að ráðherrar og æðstu embættismenn framkvæmdavaldsins, nema dómarar, gegni embætti í mesta lagi í átta ár eða tvö kjörtímabil samfellt.

2.8.   Að fyrsta málsgrein 76. greinar stjórnarskrárinnar verði breytt til samræmis við   Mannréttindayfirlýsingu Sameinuðu þjóðanna um réttinn til lífskjara sem nauðsynleg eru til verndar heilsu og velliðan allra. Grein 76 muni þá hljóða svona eftir breytingu. “Öllum skal tryggður rétttur til grunn lífskjara sem nauðsynleg eru til verndar heilsu og lífsviðurværi þeirra sjálfra og fjölskyldu þeirra, sé þess nokkur kostur. Grunn lífskjör teljast vera nauðsynlegt fæði, hreint vatn, klæði, húsnæði, læknishjálp og nauðsynleg félagsleg þjónusta, svo og réttur til öryggis vegna atvinnuleysis, veikinda, fötlunar, fyrirvinnumissis, elli eða annars sem skorti veldur og menn geta ekki við gert.” Öllum skal tryggður í lögum réttur til almennrar menntunar og fræðslu við sitt hæfi. Börnum skal tryggð í lögum sú vernd og umönnun sem velferð þeirra krefst.

2.9.   Aðrar breytingar á stjórnarskrá verði gerðar þannig að hún samræmist Mannréttindayfirlýsingu Sameinuðu þjóðanna.

2.10.          Allar náttúruauðlindir verða í þjóðareigu og óheimilt að framleigja þær nema tímabundið og þá aðeins með viðurkenndum gagnsæjum aðferðum þar sem fyllsta jafnræðis og arðs er gætt.

 

3. Trúverðug rannsókn undir stjórn og á ábyrgð óháðra erlendra sérfræðinga á íslenska efnahagshruninu verði hrundið af stað og fari fram fyrir opnum tjöldum. Frysta eignir grunaðra auðmanna STRAX meðan á rannsókn stendur.

3.1.   Tafarlaust verði sett í gang opinber rannsókn undir stjórn erlendra sérfræðinga á hruni íslenska efnahagskerfisins.  Samhliða því verða sett verði afturvirk lög sem leyfa ógildingu allra fjármálagerninga undanfarinna tveggja ára þ.m.t. gerninga skilanefnda bankanna, og í undantekningartilfellum lengra aftur í tíma ef sýnt er að um óeðlilega gjörninga hafi verið að ræða sem leitt hafi af sér skaða fyrir íslenskt efnahagslíf.  Ef sýnt er að gjörningar félags og/eða eiganda þess hafi verið með þeim hætti að leitt hafi af sér skaða fyrir íslenskt efnahagslíf verður í þeim tilfellum ákvæði hlutafélagalaga um takmarkaða ábyrgð eigenda verði fellt niður.

4. Lögfest verði fagleg, gegnsæ og réttlát stjórnsýsla.

4.1.   Að ráðningatími (skipunartími) og þ.a.l. uppsagnarfrestur allra embættismanna sé í samræmi við það sem almennt gerist hjá stjórnendum á vinnumarkaði skv. nánari útfærslu sem verði í höndum Kjararáðs.

4.2.   Að tiltekinn minnihluti þingmanna geti boðað til þjóðaratkvæðagreiðslu um lagafrumvörp sem Alþingi hefur samþykkt.

4.3.   Að hæfi umsækjenda um störf hæstaréttar- og héraðsdómara sé metið af hlutlausri fagnefnd skipaðri af Alþingi eftir tilnefningu hæstaréttar. Fagnefndin geti lagt fyrir umsækjendur próf til að skera úr um þá hæfustu og að ráðherra beri að velja dómara úr hópi þeirra sem fagnefndin telur hæfasta.

4.4.   Að æðstu embættismenn séu valdir á faglegum forsendum.

4.5.   Að fastanefndir þingsins verði efldar. Að nefndarfundir verð almennt haldnir í heyranda hljóði. Gerð verði krafa um að fastanefndir afgreiði öll mál og skili niðurstöðu innan ákveðins tíma.

 

5. Lýðræðisumbætur STRAX.

5.1.   Stjórnlagaþing í haust

5.2.    Persónukjör

5.3.    Afnema 5% þröskuldinn

5.4.    Þjóðaratkvæðagreiðsur

5.5.   Ný framboð fái sama tíma í fjölmiðlum og sama stuðning og aðrir stjórnmálaflokkar

 

6. Borgarahreyfingin leggur sig niður og hættir störfum þegar þessum markmiðum hefur verið náð eða augljóst er að þeim verður ekki náð.

Skilyrði fyrir afnámi haftanna að skapast

Athugasemdir

[corvus corax, 3.3.2009 kl. 10:57]

Mér sýnist vera alvarleg "feilnóta í fimmtu sinfóníunni". Eftir breytingu til samræmis við Mannréttindayfirlýsinguna mun grein 76 hljóða þannig: Öllum skal tryggður rétttur til grunn lífskjara sem nauðsynleg eru til verndar heilsu og lífsviðurværi þeirra sjálfra og fjölskyldu þeirra, sé þess nokkur kostur. Þetta síðasta "sé þess nokkur kostur" gerir allt sem á undan er sagt að marklausu orðagjálfri. Þetta síðasta verður að fella burtu og láta málsgreinina enda með punkti á eftir fjölskyldu þeirra. Ef undankomuleiðin sé þess nokkur kostur er látin standa er það álíka vitlaust og að segja að ekki megi aka yfir gatnamót gegn rauðu ljósi, ef því verður við komið. í 76. greininni verður að tryggja öllum rétt til grunnlífskjara undanbragðalaust! Allt annað er húmbúkk og orðagjálfur.

[Baldvin Jónsson, 3.3.2009 kl. 11:19]

Góð ábending, mun taka þetta upp á fundi.  Takk fyrir.

[Ignito, 3.3.2009 kl. 11:30]

Ég er sammála corvus í þessu.  Rak augun í þessa viðbót strax við lestur minn.

Í heildina er margt gott þarna inni þó ég sé persónulega ekki sammála öllu t.d. liður 1.2 því þar myndi ég ekki vilja skoða þennan möguleika fyrr en krónan væri orðin ívið sterkari.  Bara eitt dæmi af nokkrum.

En það er ekki óeðlilegt við að menn séu á öndverðum skoðunum með ákveðna hluti í stefnumálum en ég tel setninguna "sé þess nokkur kostur" vera áberandi slæma.

Annars bara gott mál að þið leggið vinnu í þetta framboð og óska ég ykkur góðs gengis