Getur verið að SA séu skipuð þvílíkum einfeldningum?

Ég veit ekki til þess að ég sé almennt yfirlýsinga glaður hérna á þessu bloggi mínu en þetta finnst mér bera ótrúlega skynvillu með sér svo maður noti nú ekki stærri orð í málinu. Eða ber þetta með sér að fjármálastofnanir aðrar en Íbúðalánasjóður, séu hluti af SA og að málstaðurinn beri þess því merki?

Það er algerlega klárt að ef ekki hefði komið til innkoma bankanna á þennan markað, að þá hefði þessi skriða aldrei farið af stað af sama krafti og hún gerði. Íbúðalánasjóður með sín 90% en að hámarki rúmlega átta milljónir sem að það var þá hefði nú ekki gert mikið þá (ekki frekar en núna) nema fyrir fólk sem var að kaupa sína fyrstu fasteign.

Það voru bankarnir sem hófu innreiðina á markaðinn með 80, svo 90 og nánast strax 100% fjármögnun án hámarks heldur aðeins bundið við markaðsverð eignarinnar. Ef verðið fór svo langt yfir brunabótamat eignarinnar, þá jú, seldu þeir okkur bara viðbótar brunatryggingu hjá sínu eigin tryggingafélagi hverju sinni, brunatryggingu sem gerði nákvæmlega ekkert gagn varðandi fjármögnunina eða tryggingu veðsins. Brunatryggingu sem var aðeins til þess gerð að auka hagnað dótturfélaga bankanna.

Trúir því raunverulega einhver að bankarnir og þeirra innkoma hafi ekki haft gríðarleg ruðnings áhrif???

Það má ekki gleyma því að þegar að tekin var ákvörðun um 90% lán Íls að þá voru bankarnir ekki búnir að vinna dómsmálið fyrir Evrópudómstólnum gegn Íslenska ríkinu. Dómsmál þar sem bönkunum var dæmdur rétturinn til að taka fullan þátt í fasteignaveðlánum á Íslandi, dómur sem gerrði það að verkum að bankarnir voru fljótlega komnir með hátt í 80% markaðshlutdeild í fasteigna lánum.

Trúir þú því virkilega að Íls með sín tæpu 20% af markaðnum á þeim tíma sé orsakavaldurinn??

Stjórnvöld breyti aðkomu sinni

Athugasemdir

[Fannar frá Rifi, 30.6.2008 kl. 14:11]

SA og bankarnir vilja ekki sjá það að ríkið (íbúðarlánasjóður) sé að lána okkur fé til að kaupa heimili.

hinsvegar vilja þeir að ríkið og við sem skattgreiðendur skuldbindum okkur til að taka risa erlend lán til þess að aðstoða þá í útrásinni.

tvískinnungur? 

[Hinrik (IP-tala skráð) 30.6.2008 kl. 15:04]

Það er ekki rétt nálgun að togast á um hvor eigi sökina, ÍLS eða bankarnir.  Sökin liggur fyrst og fremst hjá þeim stjórnmálamönnum sem tóku þá ákvörðun um að hækka íbúðalán í 90%.  Sú ákvörðun var kosningaloforð framsóknarmanna í kosningunum 2003.  

Þessi ákvörðun hratt af stað þeirri atburðarás sem við höfum orðið vitni að á fasteigna- og lánamarkaði sl. ár.  

Áður hafði ÍLS lánað 65-70% upp að ákv. lánaþaki.  Bankar og lífeyrissjóðir brúuðu svo oft bilið með það sem uppá vantaði hjá fólki að einhverju leyti og höfðu sennilega mikil viðskipti upp úr því.

Innkoma bankana á markaðinn var því að mörgu leyti viðbragð við því að ÍLS hefði tekið af þeim töluvert að viðskiptum.  Það er fullkomlega eðlilegt að bankarnir bregðist við með því að slást um sinn hlut á markað, það er bara eðli markaðarins.

Þegar bankarnir tóku erlend lán til að endurlána Íslendingum streymdi fjármagn inn í hagkerfið.  Þá er komið að því að nefna sökudólg númer 2 í málinu: Seðalbankann.

Í stað þess að grípa í taumana og auka bindisskyldu bankanna, leyfði hann þeim að dæla hundruðum milljarða inn í hagkerfið.  Afleiðingin var að peningamagn í umferð jókst gríðarlega og það er aðeins ávísun á eitt: verðbólgu.

ÍLS og bankarnir voru bara að rækja sín hlutverk, en þeir sem áttu að gæta hagsmuna almennings voru ýmist sofandi á verðinum eða fóru offörum í kosningaloforðum.

Þessi atburðarrás leiddi til þess að Ísland stóð þegar höllum fæti með mikinn heimatilbúinn vanda þegar lánsfjárkrísan skall á.  

Framsóknarmenn og aðrir sem stóðu að ákvörðuninni um 90% lánin voru margoft varaðir við þeim afleiðingum sem gætu hlotist af.

Hvað varðar hlutverk ÍLS og banka á húsnæðismarkaði þá held ég að ekki sé rétt að leggja ÍLS niður, neytendur verða þá háðir bönkum sem bjóða léleg kjör og stunda fákeppni.  

[Sigurjón, 30.6.2008 kl. 15:04]

Jafnvel þrískinnungur...

[Ómar Ingi, 30.6.2008 kl. 17:24]

Tja hérna hér